,,Szklany las" Tomasz Semik - recenzja

Wydawnictwo: RW2010
Data wydania: 2012
Format : E-book
Ilość stron: 16
Półka: posiadam
Do kupienia: RW2010

Tomasz Semik jest autorem opowiadań utrzymanych w konwencji czarnego humoru, makabry, groteski i absurdu. Jego styl powstał dzięki wieloletniemu oddawaniu pokłonów trzem Wielkim Mistrzom Czarnego Humoru i Ironii: Rolandowi Toporowi, Alistairowi MacLeanowi i Edmundowi Niziurskiemu. Autor wciąż do nich wraca, wtłaczając tym samym w swój nieokiełznany psychiatrycznie umysł natchnienie, będące niczym niebezpieczny w skutkach gaz...

Pewien mężczyzna czekał na doktora, chciał do niego zwrócić się z prośbą o pomoc. Lekarz nie miał jednak dla niego czasu, chciał, aby umówił się z nim na wizytę. Pacjent niby wszystko zrozumiał, jednak uderzył doktora, unieszkodliwił, sprawił, aby stracił przytomność. Następnie wywiózł go nad przepaść, gdzie lekarz odzyskał przytomność. Tam poprosił go, aby pomógł mu rozwiązać problem. Czy doktor mu pomógł? Co za problem miał mężczyzna? Jak postąpił w sytuacji zagrożenia?

Książka toczy się w naszych czasach, a opowiada o mężczyźnie, który nie umiał poradzić sobie z problemem, który go dotknął. W tym celu uprowadził doktora, myślał, że on da mu nadzieję na lepsze jutro.

Autor już od pierwszych stron zachwycił mnie swoim stylem pisarskim, jest dość satyryczny, co bardzo mi się podobało. Język jest zrozumiały, czyta się szybko. Opowiadanie ma tylko 16 stron, co nie oznacza, że nie ma tam zawartych ważnych prawd - wręcz przeciwnie.

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora, jednak już teraz wiem, że nie ostatnie. Chętnie przeczytam inne książki tego twórcy.

,,Szklany lat" to niezbyt długa opowieść, którą polecam wszystkim miłośnikom historii z wątkiem kryminalnym.

Moja ocena : 8/10

Za egzemplarz książki dziękuję wydawnictwu