,,Inframundo” M.A. Trzeciak

Wydawnictwo: Novae Res
Data wydania: 2012
Format : Książka
Ilość stron: 200
Półka: posiadam
Do kupienia: Gandalf, Matras
Powieści obyczajowych mam najwięcej w swoich zbiorach. Dzieje się tak dlatego, że każda z nich jest inna, wnosi coś do mojego życia. Tym razem wybór padł na ,,Inframundo”. Ciekawy opis z okładki zachęcił mnie do zagłębienia się w tą lekturę. Nie żałuję ani trochę tej decyzji!

Miejscem akcji stało się stare kino ,,Inframundo”. Lokal chylił się już ku upadkowi, na wszystko brakowało pieniędzy, sprzęty wymagały naprawy. Właścicielka Inframundo często musiała sobie czegoś odmawiać, aby utrzymać działalność. Greta wraz z Laudo pracowali tam, jednak po śmierci właścicielki sami postanowili przejąć kino…

Greta miała nadprzyrodzony dar – widziała postacie z filmów na jawie. Być może działo się to dlatego, że oglądała bardzo dużo produkcji i wyobrażała sobie spotkanie z tamtymi postaciami. Niedługo miał się urodzić także ich syn, Jules. Czy on także odziedziczył zdolności po  matce?!

Książkę przeczytałam z ogromną przyjemnością. Autor pisał językiem prostym, dialogi były prowadzone w sposób żywy. Podejmowane zostawały prawdziwe, życiowe edycje. W tej pozycji z pewnością nie mogłam znaleźć wymuszonych słów. Powieść nie jest może zbyt gruba, jednak miło spędziłam przy niej czas.

Pomysł na fabułę z pewnością nowatorski, co bardzo mi się podobało. Nie znoszę powielania schematów w kolejnych książkach, bardzo podobało mi się pojawiania się postaci z filmów w tej powieści, które widziała tylko główna bohaterka.

Już na okładce można dostrzec, że pozycja przeznaczona jest raczej dla nastolatków. Całkowicie się z tym zgadzam. Uważam, że nieco starszym czytelnikom także się spodoba. Mi spodobała się na tyle, że z pewnością sięgnę po nią jeszcze nie raz !

Moja ocena : 9/10

Serdecznie dziękuję za egzemplarz do recenzji!