Współpraca z wydawnictwami - wady i zalety.

Powiedzmy sobie szczerze, teraz prawie każdy, jak przegląda blogi i patrzy na zakładkę współpraca to aż go skręca z zazdrości, podziwu, każdy ma inne pobudki. Nie powiem, że ze mną było inaczej. Z dumą patrzyłam na to, jak inni dostają książki do recenzji ,,za darmo”, z jakimi super wydawnictwami współpracują. Gdy zakładałam bloga, chciałam po prostu podzielić się swoimi odczuciami po przeczytaniu książki. Nie miałam od razu w planach podejmowania współpracy…

Tak sobie pisałam, jak to lepiej może nie wspominać, bo aż wstyd porównywać mi ówczesny poziom moich wypowiedzi z teraźniejszym. Moim zdaniem teraz przynajmniej idzie coś z nich wyczytać, wtedy – mogło być z tym gorzej ;) Blog rozwijał się, a wraz z nim ja. Po jakichś 2,3 miesiącach, gdy moje wyniki były zadowalające dla mnie, jak na obecny staż mojego miejsca w sieci postanowiłam wysłać kilka propozycji do wydawnictw. Jak to bywa na początku nie wiedziałam, które czego oczekuje, które szuka blogerów z większym stażem.

Jakież było moje zdumienie, gdy dostałam pierwszą pozytywną odpowiedź bodajże z ImpulsOficyna. Potem były kolejne i kolejne, ja miałam wakacje, dużo czasu na czytanie. Niektóre wydawnictwa zaczęły odpisywać z opóźnieniem, nieraz bywało tak, że miałam po kilkanaście książek czekających w kolejce, nie piszę tego, by się chwalić, lecz by Was przestrzec, moi drodzy czytelnicy. Bo nie sztuką jest podjąć współpracę z kilkudziesięcioma wydawnictwami, z których potem trzeba się wywiązać.

Najbardziej chyba denerwują mnie terminy, które ograniczają recenzenta. Wiadomo, nie zawsze mam ochotę na czytanie, bądź czytanie akurat danej pozycji, czy gatunku. Współpraca z wydawnictwami niestety się do tego sprowadza. Są jednak i tacy Państwo zajmujący się reklamą, którzy nie narzucają sztywnych reguł odnośnie czasu, tylko dają swobodę w tej kwestii. Wiadomo jednak, że nikomu nie zależy na recenzji powieści, o której każdy już zapomni po premierze…

Druga sprawa, swoją książkę możemy odłożyć w dowolnym momencie i wrócić do niej lub nie. Z książkami otrzymanymi nie powinniśmy tak postępować. Należy przeczytać całą pozycję, aby później w swojej opinii przedstawić czytelnikowi wszystkie aspekty powieści, na temat której szuka opinie. Opinie, które oczywiście w jakimś stopniu są subiektywne, jednak między zdaniami idzie wyczytać, co też dany autor ma do zaoferowania czytelnikowi.

Oczywiście, są też plusy takiej współpracy. Gdyby nie książki do recenzji pewnie nie miałabym możliwości zapoznać się z tymi wszystkimi pozycjami, które zagościły w moim domu. Zaraz pewnie wyjdę na materialistkę. Prawdą jednak jest, że nikt nie wyda kilkuset złotych, aby kupić książki swoich ulubionych pisarzy. Zaraz powiecie, jest przecież biblioteka. Zgoda, jednak ja lubię mieć książki na własność, wracać do nich, kiedy najdzie mnie ochota, a niestety z pożyczonymi pozycjami jest to niestety niemożliwe…

Dzięki współpracy mamy szansę poznać też nowe, bądź małe wydawnictwa, które po prostu nie mają szansy się wybić wśród tych większych, starszych. Często takie ,,instytucje” nie mają pieniędzy na reklamę, ale czy mniejsze wydawnictwo znaczy gorsze? Nieraz na początku jest tak, że bloggerzy piszą do tych renomowanych wydawnictw, pomijając te nie tak popularne w Polsce. Muszę przyznać z przykrością, że i ja tak robiłam, gdy jeszcze nie znałam zasad panujących w tym świecie.

,,Dostajesz książki za darmo” – to stwierdzenie denerwuje niejednego recenzenta.  Za jakie darmo? Często zrecenzowanie i przeczytanie jednej książki pochłania więcej czasu, niż niejedna dniówka w pracy. Z tą różnicą, że tam mają za to płacone. Tutaj, niestety nie. Jedyną zapłatą jest egzemplarz, który po zrecenzowaniu przechodzi na naszą własność.

Jak już pisałam, współpracą idzie się zachłysnąć. Wciąż chcemy więcej i więcej. Niekiedy przeglądam blogi i nie rozumiem, jak niektórzy mogą chwalić się, że współpracują/-ali z kilkudziesięcioma wydawnictwami. Czy to ma być powód do chluby? Moim zdaniem to fajny sposób na przeczytanie książek, które pragniemy, jednak nic na siłę. Czy recenzent pracując z tymi 40, czy 50 wydawnictwami jest w stanie przeczytać każdą pozycję i szczerze ją ocenić? Czy nie następuje zmęczenie materiału?

Pewnie zaraz mi zarzucicie, że też mam dużo współprac, wiele książek recenzuję od wydawnictw i w sumie tylko ich recenzje pojawiają się na blogu. I tu się zgodzę, bo jak przeczytam coś więcej to nie chce mi się tracić czasu na pisanie o tym, co mnie zachwyciło, a co nie, tylko wolę zapoznać się z nową pozycją.

Czytam dość szybko i dużo, może nie tyle, ile bym chciała, ale nic na to nie poradzę. Zajęć na studiach wbrew pozorom nie ma aż tyle, żebym nie mogła przeczytać kilkaset stron popołudniu, wieczorem, czy rankiem.  Jeżeli książka mnie wciągnie to potrafię naprawdę dużo poświęcić, aby zapoznać się z nią do ostatniego zdania, bo inaczej moje myśli i tak wciąż krążą wokół losów głównych bohaterów, więc po co się męczyć?:)

Nie mam dzieci, nie mam zobowiązań. Póki jestem wolna to czytam. Nie czuję wielkiej potrzeby wychodzenia gdzieś ,,do ludzi”, jestem raczej typem samotnika, który w książkach odnajduje i buduje na nowo swój świat. Mi to odpowiada, jeśli innym nie, szkoda.

Nikogo nie krytykuję i nie potępiam, jeżeli przeczyta więcej niż 10 str. dziennie i również Was o to proszę. Irytują mnie komentarze w stylu ,,Jak to robisz, że tyle czytasz?”. No mam ochotę to czytam, chcę gotować to to robię. Mam ochotę na spacer to idę. Nie mam z tym problemu. Jednego dnia ugotuję 10 dań, a drugiego wcale, więc to, co pojawia się na blogu nie jest adekwatne do tego, co robiłam w dzień, kiedy się to pojawiło.

Podsumowując, współpraca nie jest zła, ale z umiarem.  Wszystko jest dla ludzi od ludzi. W wydawnictwach też są zwykłe istoty, które zrozumieją, gdy nie mamy akurat czasu, anu przeczytać książki i napisać recenzje. Nie bójmy się pisać do wydawnictw, przecież nic nie tracimy. Najwyżej nam nie odpiszą, a z każdą kolejną recenzję tylko doskonalimy swój warsztat pisarski !