,,Weronika" Anna Tywonek

 ,,Weronika" Anny Tywonek to niezbyt obszerne wydanie obyczajowe.

W ciągu dnia mało kiedy mam czas, by w całości móc zapoznać się z całą lekturą. Z tego też względu sięgam po krótsze książki, które również okazują się warte uwagi, a ich niewątpliwym atutem jest to, że ze spokojem można się z nimi zapoznać w jeden dzień. Zazwyczaj jednak gdy moją uwagę zwraca jakąś lektura przede wszystkim zwracam uwagę na jej treść, a nie liczbę stron. ,,Weronika" Anny Tywonek nie okazała się pod tym względem wyjatkowa.

Główną bohaterką tego wydania jest Weronika, kobieta, która musi mierzyć się z własnymi demonami. Problem polegał jednak na tym, iż przed światem przywdziewała maskę szczęśliwej, a tak ogólnie swoje smutki topiła w alkoholu. Tytułowa Weronika jest tak naprawdę osobą, z którą wielu czytelników może się utożsamić lub też znać kogoś takiego w otoczeniu, kto bez wątpienia potrzebuje wsparcia i pomocy.

,,Weronika" Anny Tywonek to książka refleksyjna i melancholijna ze względu na opisy przeżyć autorki, która ze smutkiem mierzyła się w towarzystwie procentów. Bez wątpienia jest to jedno z tych wydań, które warto jest mieć na uwadze, gdy jest się pełnoletnim czytelnikiem i wie się o tym, że topienie smutków w alkoholu na pewno nie jest najprzedniejszym rozwiązaniem. Choć ,,Weronika" Anny Tywonek nie jest obszerna, to niesie ze sobą olbrzymi ładunek emocjonalny.

Wpis powstał w ramach współpracy z Novae Res.